هفته‌ی پنجاه‌ و چهارم کارزار “سه‌ شنبه‌های نه به اعدام”

با پیوستن زندان گنبدکاووس، زندانیان سیاسی در سراسر ایران به کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام، روز ۱۶ بهمن‌ماه در ۳۵ زندان سراسر کشور ایران برای پنجاه‌ و چهارمین سه‌شنبه‌ی پیاپی دست به اعتصاب غذا زدند! شماری از زندانیان سیاسی زندان وکیل‌آباد مشهد نیز که پیش‌تر برخی دیگر از زندانیان آن به این کارزار پیوسته بودند، در هفته‌ی گذشته با این کنش جمعی زندانیان علیه اعدام اعلام همبستگی کرده و به کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام پیوستند.

این در حالی است که از ابتدای بهمن‌ماه تاکنون، بیش از ۳۰ زندانی اعدام شده‌اند که یکی از آن‌ها یک زندانی زن در زندان خرم‌آباد بوده است. همچنین، در اقدامی ضدانسانی دیگر، منوچهر فلاح، زندانی سیاسی و از اعضای کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام که در زندان لاکان رشت محبوس است، به اتهام “محاربه” در یک روند دادرسی بسیار ناعادلانه، مبهم و بدون حضور وکیل، توسط شعبه‌ی ۲ دادگاه انقلاب رشت محکوم به اعدام شده است.
هدف حکومت از این احکام و اتهام‌های واهی و خودسرانه و سیستماتیک، ایجاد وحشت در جامعه و جلوگیری از اعتراض‌های خیابانی و خیزش اجتماعی است. فراموش نکنیم که چندی پیش خامنه‌ای گفته بود: “قضات در احکام خود هیچ توجه و اعتنایی به مبانی حقوق بشر بین‌المللی نداشته باشند!”

از بی‌شرمی بیمارگونه‌ی خامنه‌ای اگر بگذریم، اما گفتنی است که همبستگی در دل جامعه در مقابله با احکام ضدانسانی اعدام در هفته‌های گذشته مثال‌زدنی بوده، به‌طوری که کارزار داخلی و بین‌المللی علیه اعدام زندانیان سیاسی محکوم به اعدام، ابعاد گسترده‌ای پیدا کرده است و این نشان‌دهنده‌ی اعتراض به تمامیت حکومت مستبدی است که بدون اعدام دوام نمی‌آورد!

کارزار نه به اعدام در سراسر ایران و اعتصاب غذای سه‌شنبه‌های زندانیان، در حال تبدیل شدن به یک کنش همگانی است و هر هفته نیز گسترش می‌یابد. باشد که این کارزار، کمک ناچیزی به مبارزات آزادی‌خواهانه‌ی مردم و جوانان دلیر و بی‌باک برای آزادی میهن اسیرمان و رفع فساد و تبعیض باشد.

اعضای کارزار، از پشتیبانی همگان در سالگرد کارزار “سه‌شنبه‌های نه به اعدام” در شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌ای و همچنین در گردهمایی خارجی و داخلی اقشار مختلف قدردانی کرده و امیدوارند که این پشتیبانی‌ها که در راستای دفاع از حق حیات و مبانی حقوق بشر است، تداوم داشته باشد.

اعضای کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام روز سه‌شنبه ۱۶ بهمن ۱۴۰۳، در هفته‌ی پنجاه‌ و چهارم، در ۳۵ زندان زیر در اعتصاب غذا خواهند بود:

زندان اوین (بند زنان، بند ۴ و ۸), زندان قزلحصار (واحد ۳ و ۴), زندان مرکزی کرج, زندان تهران بزرگ, زندان خورین ورامین, زندان اراک, زندان خرم‌آباد, زندان اسدآباد اصفهان, زندان دستگرد اصفهان, زندان شیبان اهواز
زندان سپیدار اهواز, زندان نظام شیراز, زندان عادل‌آباد شیراز, زندان برازجان, زندان رامهرمز, زندان بم, زندان , هنوج, زندان طبس, زندان جوین, زندان مشهد, زندان قائمشهر, زندان رشت, زندان رودسر, زندان حویق تالش
زندان اردبیل, زندان تبریز, زندان ارومیه, زندان سلماس, زندان خوی, زندان نقده, زندان سقز, زندان بانه, زندان مریوان, زندان کامیاران و زندان گنبد کاووس.

کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام
هفته‌ی پنجاه‌ و چهارم، ۱۶ بهمن ۱۴۰۳

جمع اعتراضی خانواده‌ های زندانیان سیاسی محکوم به اعدام در مقابل زندان اوین
پدران و مادران و خانواده های زندانیان سیاسی محکوم به اعدام، عکس های عزیزانشان را در دست گرفته و خواهان لغو حکم اعدام آنها شدند

درخواست اعاده دادرسی پخشان عزیزی در دیوان عالی، رد شد

شعبه نهم دیوان عالی کشور، قرار رد اعاده دادرسی در پرونده پخشان عزیزی، زندانی سیاسی کورد محکوم به اعدام را صادر کرده است و هر لحظه خطر اجرای حکم وجود دارد.

امیر رئیسیان، وکیل پخشان عزیزی، با اعلام این خبر در گفت‌وگو با شبکه شرق گفت: «این شعبه با این استدلال که ایرادات وارده به حکم و جریان دادرسی از نوع ایرادات ماهوی است، اعاده دادرسی ما را رد کرده است.» به گفته این وکیل دادگستری: «دستور توقف اجرای حکم اعدام که در جریان رسیدگی به اعاده دادرسی صادر شده بود، در تاریخ ۱۳ بهمن ۱۴۰۳ لغو و به اجرای احکام اعلام شده است. متأسفانه، هر لحظه خطر اجرای حکم وجود دارد.»

جمهوری اعدامی که تداوم بقا و چرخه‌ی حکمرانی خود را در اعدام، سرکوب و اختناق می‌بیند، پیشتر در جریان اعتصاب سراسری کردستان در اعتراض به احکام اعدام پخشان عزیزی و وریشه_مرادی خبر از توقف اجرای حکم اعدام پخشان داد. پر واضح بود که اتخاذ این موضع، تنها برای شکست اعتصاب سراسری کردستان و هراس از تداوم و اشاعه‌ی آن به‌شکلی فراگیرتر بود.

⚪️ رد اعاده‌ی دادرسی پخشان عزیزی، بسیار خطرناک و هراس‌آور است. جان این مبارز سیاسی کورد در خطر جدی اعدام قرار دارد. برای لغو احکام ارتجاعی اعدام (برای هر پرونده و جرائم) و پایان این چرخه‌ی نکبت‌بار خشونت و قدرت، به هر طریق ممکن،  به‌پاخیزیم

نامه‌ی وریشه مرادی از زندان اوین: باید با معنا و متعالی زیست

وریشه مرادی، زندانی سیاسی کورد محکوم به اعدام، در این نامه، ضمن حمایت از اعتصاب سراسری کردستان، آغاز دومین سال کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام و همچین جایگاه مبارزاتی زنان در منطقه، ایران و عصر حاضر، از ضرورت ایستادگی و مقاومت، حتی زیر احکام اعدام‌ها و سرکوب‌ها گفت.

از متن: «هنگام بازجویی همان بازجوی فرزاد_کمانگر در برابرم نشسته و گفت ۱۵ سال پیش فرزاد نیز همین جای تو نشسته بود اما نتوانست کاری کند و مرگ را برای خودش آفرید! گفتم اگر امروز من اینجا نشسته‌ام، نتیجه‌ی تلاش و مبارزه‌ی فرزاد است. فرزاد با مرگش راه «زیستن بامعنا» را برایمان ترسیم کرد، او دوباره به ما زندگی بخشید. اگر یک فرزاد را سر به دار کردید، صدها تن دیگر راه او را در پیش گرفتند.
زیرا فرزاد، شیرین، فرهاد، سوران و ما نیز ایمان داریم هر گام در راه آزادی می‌تواند یک آزمون باشد و ما با فدا کردن جانمان در راه آزادی از این آزمون سربلند بیرون می‌آییم.

اکنون نیز بیشتر از فکر کردن به حکمم، به مبارزه‌مان می‌اندیشم، به خلقم، خلق‌ها و روزهایی که در انتظار منطقه‌ی ماست. مبارزه مشغله‌ی اساسی ماست و حکم ما نیز بخشی از آن. پشتیبانی از ما و مخالفت با حکم ما بخشی از پیکار ارزشمندی است که انسانیت در راه حیاتی انسانی انجام می‌دهد، حیاتی نیک، زیبا، صحیح و آزاد.

دراین راه نیز سرلوحه‌ی مبارزاتم این است: «می‌خواهم آن تقدیری را که همیشه در بازی‌های تراژیک زندگی تکرار می‌شود به نفع آزادی بر هم زنم. در این بازی که عنوانش حقیقت است و تنها از طریق مبارزه به انجام می‌رسد، اینبار تقدیر شکست خواهد خورد…»

متن کامل نامه را در لینک بخوانید : https://shorturl.at/WzPmS.

پنج  فعال سیاسی کورد در بوکان، سقز و مهاباد توسط نیروهای امنیتی بازداشت شدند

در ادامه بازداشت فعالان حقوق زنان، فعالان سیاسی، احزاب اپوزیسیون کورد و فعالان محیط‌زیستی، پنج فعال دیگر به نام‌های بفرین محمودی، هیوا امینی، انور کورد، کیوان نیکنام و علی رسولیان در شهرهای بوکان، سقز و مهاباد توسط ماموران اطلاعات بدون ارائه حکم قضایی بازداشت شدند.

شبکه حقوق بشر کردستان مطلع شده است که: «روز پنج‌شنبه ۱۱ بهمن ۱۴۰۳، بفرین محمودی در بوکان و انور کورد در روستای «حصار بلاغی» این شهرستان، توسط نیروهای وزارت اطلاعات بازداشت و به بازداشتگاه این نهاد امنیتی در ارومیه منتقل شدند.
همچنین روز چهارشنبه ۱۰ بهمن، هیوا امینی در سقز، کیوان نیکنام در مهاباد و علی رسولیان در بوکان توسط ماموران وزارت اطلاعات و بدون ارائه حکم قضایی بازداشت شده‌اند. علی‌رغم مراجعه و پیگیری خانوادەها برای کسب اطلاع از سرنوشت این افراد، نهادهای امنیتی و قضایی از ارائه هرگونه توضیح در خصوص وضعیت آنان خودداری کرده‌اند.

از ابتدای بهمن جاری تا کنون دست‌کم ۶۴ فعال سیاسی کورد در شهرهای مختلف کردستان توسط نیروهای اطلاعات سپاه و وزارت اطلاعات بازداشت شده‌اند».

ژیلا بنی یعقوب توسط اطلاعات سپاه احضار و بازجویی شد

ژیلا بنی یعقوب، روزنامه‌نگار ساکن تهران، توسط اطلاعات سپاه پاسداران احضار شد و مورد بازجویی قرار گرفت.

وی ضمن اعلام این خبر نوشت: «من که برای بازجویی به اطلاعات سپاه احضار شده بودم، (دو روز پیش) به آنجا مراجعه کردم. نزدیک به دو ساعت درباره فعالیت‌هایم مخصوصا در شبکه‌های اجتماعی، مورد بازجویی قرار گرفتم».ژیلا بنی‌یعقوب اخیراً در تاریخ ۲ بهمن ماه، پس از یورش ماموران امنیتی به منزل و ضبط برخی وسایل خود و همسرش توسط مامورین، به دادسرای اوین احضار شده بود.

حمیده زراعی، فعال سیاسی تبعیدی در رشت بازداشت شد

به گزارش خبرگزاری هرانا: «حمیده زراعی، فعال سیاسی که دوران تبعید خود را در شهر رشت سپری می‌‎کند، روز گذشته به دلیل امتناع از رعایت حجاب در دادگاه، بازداشت و به زندان لاکان رشت منتقل شد.

وی هنگام مراجعه به دادگاه برای اعلام حضور هفتگی/ماهانه در این شهر، به دلیل عدم رعایت حجاب بازداشت و به زندان لاکان رشت منتقل شد. بازپرس دادسرای انقلاب رشت برای آزادی وی قرار وثیقه یک میلیارد تومانی تعیین کرده است.”

حمیده زراعی در تاریخ بیست و پنجم آبان ماه سال ۱۴۰۲، توسط شعبه یکم دادگاه انقلاب شهرستان کرج به ریاست قاضی موسی آصف‌ الحسینی به یک سال حبس، دو سال تبعید به رشت، دو سال ممنوعیت خروج از کشور و دو سال منع از حضور در فضای مجازی محکوم شد».

پیوستن زندان گنبد کاووس به کارزار “سه‌شنبه‌های نه به اعدام” در هفته پنجاه‌ و چهارم

هموطنان عزیز،
زندانیان دربند در سراسر ایران، با پیوستن زندان گنبدکاووس به کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام، روز ۱۶ بهمن‌ماه در ۳۵ زندان سراسر کشور برای پنجاه‌ و چهارمین سه‌شنبه‌ی پیاپی دست به اعتصاب غذا می‌زنند.

همچنین، شماری از زندانیان سیاسی زندان وکیل‌آباد مشهد که پیش‌تر برخی دیگر از زندانیان آن به این کارزار پیوسته بودند، در هفته گذشته با این کنش جمعی زندانیان علیه اعدام اعلام همبستگی کرده و به کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام پیوستند.

این در حالی است که از ابتدای بهمن‌ماه تاکنون، بیش از ۳۰ زندانی اعدام شده‌اند که یکی از آن‌ها یک زندانی زن در زندان خرم‌آباد بوده است. همچنین، در اقدامی ضدانسانی دیگر، #منوچهر_فلاح، زندانی سیاسی و از اعضای کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام که در زندان لاکان رشت محبوس است، به اتهام “محاربه” در یک روند دادرسی بسیار ناعادلانه، مبهم و بدون حضور وکیل، توسط شعبه ۲ دادگاه انقلاب رشت محکوم به اعدام شده است.
روشن است که هدف حکومت از این احکام و اتهامات خودسرانه و سیستماتیک، ایجاد وحشت در جامعه و جلوگیری از اعتراضات خیابانی و قیام است. فراموش نکنیم که خامنه‌ای پیش‌تر اذعان کرده بود که قضات در احکام خود هیچ توجه و اعتنایی به مبانی حقوق بشر بین‌المللی نداشته باشند.

اما از سوی دیگر، همبستگی و اتحاد مردم در مقابله با احکام ضدانسانی اعدام در هفته‌های گذشته مثال‌زدنی بوده، به‌طوری که کارزار داخلی و بین‌المللی علیه اعدام زندانیان سیاسی محکوم به اعدام، ابعاد گسترده‌ای پیدا کرده است؛ که خود نشان‌دهنده‌ی اعتراض به تمامیت حکومت مستبدی است که بدون اعدام دوام نمی‌آورد.

کارزار نه به اعدام در سراسر ایران و اعتصاب غذای سه‌شنبه‌های زندانیان، در حال تبدیل شدن به یک کنش همگانی است و هر هفته نیز گسترش می‌یابد. باشد که این کارزار، کمک ناچیزی به مبارزات آزادی‌خواهانه‌ی مردم و جوانان دلیر و بی‌باک برای آزادی میهن اسیرمان و رفع فساد و تبعیض باشد.

اعضای کارزار، از تمامی فعالیت‌های حمایت‌گرانه در سالگرد کارزار “سه‌شنبه‌های نه به اعدام” در فضای اجتماعی و رسانه‌ای و همچنین در تجمعات خارجی و داخلی اقشار مختلف قدردانی کرده و امیدوارند که این حمایت‌ها، که در راستای دفاع از حق حیات و مبانی حقوق بشر است، تداوم داشته باشد.

⚪️ اعضای کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام روز سه‌شنبه ۱۶ بهمن ۱۴۰۳، در هفته پنجاه‌ و چهارم، در ۳۵ زندان زیر در اعتصاب غذا خواهند بود:

زندان اوین (بند زنان، بند ۴ و ۸)، زندان قزلحصار (واحد ۳ و ۴)، زندان مرکزی کرج، زندان تهران بزرگ، زندان خورین ورامین، زندان اراک، زندان خرم‌آباد، زندان اسدآباد اصفهان، زندان دستگرد اصفهان، زندان شیبان اهواز، زندان سپیدار اهواز، زندان نظام شیراز، زندان عادل‌آباد شیراز (بند زنان و مردان)، زندان برازجان، زندان رامهرمز، زندان بم، زندان کهنوج، زندان طبس، زندان جوین، زندان مشهد، زندان قائمشهر، زندان رشت (بند مردان و زنان)، زندان رودسر، زندان حویق تالش، زندان اردبیل، زندان تبریز، زندان ارومیه، زندان سلماس، زندان خوی، زندان نقده، زندان سقز، زندان بانه، زندان مریوان، زندان کامیاران و زندان گنبد کاووس.

محرومیت ۱۶ زن زندانی سیاسی در اوین در اعتراض به احکام اعدام بهروز احسانی و مهدی حسنی

گروهی از زنان زندانی سیاسی در زندان اوین، پس از تحصن و اعتراض به انتقال دو زندانی سیاسی بهروز احسانی و مهدی حسنی به زندان قزلحصار، ممنوع الملاقات شدند.

روز چهارشنبه ۱۰ بهمن ۱۴۰۳، هدایت الله فرزادی، رئیس زندان اوین به تعدادی از زنان سیاسی اوین ابلاغ کرد به دلیل اینکه پس از انتقال بهروز احسانی و مهدی حسنی، تحصن کرده و شعارهای ضدحکومتی سر داده‌اند، ممنوع الملاقات هستند. این محرومیت از ملاقات شامل ملاقاتهای کابینی و حضوری است.

اسامی زندانیان سیاسی زن در زندان اوین که ممنوع الملاقات شده‌اند عبارت است از:

آذر کوروندی، ریحانه انصاری، فروغ تقی‌پور، شیوااسماعیلی، مریم یحیوی، گلرخ ایرایی، سکینه پروانه، زهرا صفایی، مرضیه فارسی، طاهر هنوری، مطهر هگونه‌ای، ناهید خداجو، الهه فولادی، نسرین خضری، آنیشا اسداللهی و سمانه اصغری

این محرومیت از امروز یک‌شنبه ۱۴ بهمن‌ماه اعمال شده و به مدت ۳هفته ادامه خواهد داشت. زندانیان سیاسی زن در زندان اوین، ساعت ۹ شب یکشنبه ۷ بهمن ۱۴۰۳، در اعتراض به انتقال دو زندانی سیاسی محکوم به اعدام بهروز احسانی و مهدی حسنی به زندان قزلحصار و تهدید جانی آنها، دست به اعتراض زده و شعارهای ضد حکومتی سر دادند. زنان زندانی سیاسی در زندان اوین شعار دادند:

طناب دار جلاد بر گردن دماوند دیگر اثر ندارد/ بهروز احسانی آزاد باید گردد/ مهدی حسنی آزاد باید گردد/ مرگ بر دیکتاتور/ بترسید بترسید ما همه با هم هستیم/ مرگ بر حکومت اعدامی/ سر برود جان برود آزادی هرگز نرود/ نه زندان نه اعدام دیگر اثر ندارد – حکومت اعدامی یک خواب خوش ندارد آزادی آزادی آزادی.

بازداشت مجدد ارغوان فلاحی و بی‌خبری از وضعیت وی

ارغوان فلاحی، زندانی سیاسی سابق، روز ۶ بهمن ۱۴۰۳، در شهرک پرند بازداشت و به مکانی نامعلوم منتقل شده است.

وی پیش از این در آبان ماه ۱۴۰۱، همراه با پدرش نصرالله فلاحی و برادرش اردوان به اتهام عضویت در «سازمان مجاهدین خلق» بازداشت شدند. آنها بیش از دو ماه در بازداشتگاه‌های اصفهان تحت شکنجه و بازجویی قرار داشتند.

بازداشت آنها هنگامی بود که در یک مسافرت خانوادگی از اصفهان به شیراز رفته بودند. آنها بعد از اداره اطلاعات اصفهان به زندان اوین منتقل شده و به اتهامات «عضویت سازمان در مجاهدین خلق»، «اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم بر ضد امنیت داخلی و خارجی» و «تبلیغ علیه نظام» توسط قاضی ایمان افشاری محاکمه شدند.

بازداشت مجدد او و عدم اطلاع از نهاد بازداشت‌کننده و محل نگهداری، نگرانی پیرامون وضعیت سلامت وی را تشدید کرده است.

پروین ادوایی، فعال حقوق زنان ساکن مریوان بازداشت شد

پروین ادوایی، فعال حقوق زنان و زندانی سیاسی سابق و ساکن روستای سلین سروآباد بازداشت شد.

پروین ادوایی، پیشتر در سال ۹۸ به اتهام عضویت در پژاک (حزب حیات آزاد کردستان) بازداشت و‌ به ۵ سال حبس محکوم شد، حکمی که در دادگاه تجدیدنظر به ۲ سال حبس تعزیری کاهش یافت. وی روز پنجشنبە ١٠ بهمن ١٣٩٨، جهت سپری نمودن دوران محکومیت ٢ سالە خود بازداشت و بە کانون اصلاح و تربیت سنندج منتقل شدە بود. او از فعالین حقوق زنان مریوان است و در زمینه‌های حقوق کودکان و محیط‌زیست نیز فعالیت داشته است.

روز اول بهمن‌ماه سال جاری، پروین ادوایی پس از احضار به اداره اطلاعات، بازداشت شد. تا کنون از محل نگهداری و دلایل بازداشت وی، اطلاعی در دست نیست.

توقف حکم حبس فروغ سمیع‌نیا، فعال حقوق زنان اهل گیلان

بر مبنای پذیرفته‌شدن اعاده‌ی دادرسی فروغ سمیع‌نیا، از فعالان زنان بازداشت‌شده‌ی استان گیلان در مردادماه ۱۴۰۲، حکم ۶ سال و سه‌ماه حبس او تا برگزاری مجدد دادگاه متوقف شده است.

این فعال حقوق زنان که از تاریخ ۲۳ تیر ۱۴۰۳ به همراه چند تن دیگر از فعالان زنان گیلان، در حال گذراندن دوران حبس خود در زندان زنان لاکان رشت بوده است، با گذشت بیش از ۶ ماه، در تاریخ نهم بهمن‌ماه موقتا آزاد شده است.

با آزادی وی، اکنون از فعالان بازداشتی گیلان آزاده چاوشیان، شیوا شاه‌سیاه، زهره دادرس و زهرا دادرس همچنان در زندان لاکان در حبس به سر می‌برند

او در پست اینستاگرامی خود نوشته است: «از امروز قرار است این سوی میله ها منتظر آزادی دوستانم باشم. کاری که از حبس کشیدن در زندان لاکان سخت تر است. عکس جلوی زندان هم نگرفتم، عکس آزادی هم بماند تا آزادی همه

موج بازداشت گسترده فعالان سیاسی کردستان و تهدید خانواده‌های بازداشت‌شدگان

در پی بازداشت‌ فراگیر بیش از ۵۰ نفر از فعالان سیاسی، فعالان محیط‌زیستی و فعالان حقوق زنان در شهرهای مختلف کردستان، نیروهای امنیتی خانواده‌های بازداشت‌شدگان را تحت فشارهای امنیتی قرار داده‌اند. در آخرین نمونه، نهادهای امنیتی «آرزو صبوری» همسر «امجد گریا خیزی» را تهدید به بازداشت کرده‌اند.

امجد گریا خیزی، فعال کارگری و عضو کمپین «نه به اعدام»‌ در تاریخ چهارشنبه ۳ بهمن ۱۴۰۳ از سوی نیروهای امنیتی در سنندج بازداشت شده است. ماموران امنیتی بدون ارائه حکم قضایی او را به مکان نامعلومی منتقل کرده‌اند. در پی این بازداشت، آرزو صبوری، همسر این فعال کارگری روزهای متوالی برای پیگیری وضعیت همسر خود به اداره اطلاعات سنندج مراجعه کرده است. اما همچنان از شرایط و محل نگهداری پدر فرزندان خود بی‌خبر است. نیروهای اطلاعات آرزو صبوری را تهدید کرده‌اند که در صورت ادامه پیگیری، او را نیز بازداشت خواهند کرد.

صدای فعالان سیاسی بازداشتی کردستان و خانواده‌های آنان باشیم. سکوت خبری در این‌باره، دست مقامات امنیتی و قضایی را در تداوم شکنجه و پرونده‌سازی امنیتی علیه این فعالان تسریع می‌کند.‌

نه به اعدام نه به زن کشی زن زندگی آزادی